Buk (niem. Böck). Wieś założona w typie wielodróżnicy z dwiema drogami głównymi przecinającymi się w centrum osady. Od zarania dziejów miała charakter rolniczy. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1284 roku podająca, Buk był wsią, w której przy kościele mieściła się siedziba proboszcza, a później pastora, co świadczyło o systemie kościelnej własności tej osady. W latach 1716-53 dobra te podległe były margrabiemu Grzegorzowi IX a po jego śmierci jego potomkom. Nierozpoznane są losy wioski w okresie późniejszym, prawdopodobnie jednak jak szereg jej podobnych w tej okolicy uległa rozdrobnieniu i podziałowi. W centrum wsi zachował się kościół murowany p.w. św. Antoniego z 2 połowy XIII wieku z czternastowieczną wieżą.